تأثیر هنر درمانی بر کاهش اختلالات اضطرابی، کاهش پرخاشگری و تقویت اعتمادبه‌نفس (مطالعه موردی: دختران مقطع ابتدایی تحت پوشش بهزیستی)

چکيده
این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر هنر درمانی بر کاهش اضطراب، پرخاشگری و افزایش اعتمادبه‌نفس در دختران مقطع ابتدایی تحت پوشش بهزیستی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش دختران مقطع ابتدایی تحت پوشش بهزیستی بودند. روش نمونه‌گیری در این پژوهش، روش نمونه‌گیری تصادفی از نوع در دسترس است. 15 نفر از این دختران مقطع ابتدایی تحت پوشش بهزیستی به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برنامه مشاوره گروهی آموزش هنر درمانی در 8 جلسه هفتگی، 90 دقیقه‌ای پس از پیش‌آزمون بر گروه مداخله اعمال شد. در مورد اعضای گروه کنترل، هیچ مداخله‌ای صورت نگرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد که اجزای هنر می‌تواند برای ارزیابی و درمان افراد مبتلابه اختلالات اضطرابی مورداستفاده قرار گیرد به‌این‌علت که می‌تواند به بیماران در درک بهتر از خویش کمک کند و تصویر ذهنی فرد را تغییر دهد و به بیمار کمک قابل‌توجهی نماید. بسیاری از کودکانی که به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند، درگیر دامنه‌ای از مشکلات هیجانی هستند این کودکان با توجه به اینکه تجارب آسیب‌زایی را تجربه کرده‌اند، معمولاً از صحبت کردن در مورد نگرانی‌های خود عاجزند و به سؤالات مستقیم پاسخ نمی‌دهند. استفاده از روش‌های عینی‌تر در ابراز احساسات می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد و سبب شود که کودکان احساسات خود را در قالب نقاشی برون‌ریزی کنند و درنتیجه از ایجاد احساسات منفی نظیر پرخاشگری کاسته شود. کودکان خیلی سریع باهنر انس می‌گیرند و چنان غرق در آن می‌شوند که انگار به چیزی جز نقاشی کشیدن، لمس کردن و بازی کردن فکر نمی‌کنند. نیروی غیرکلامی هنر می‌تواند بسیاری از مشکلات و حتی خواسته‌های آن‌ها را آشکار کند.