بررسی اثربخشی گروه درمانی وجودی بر کاهش احساس تنهایی و افسردگی سالمندان شهر مشهد

چکیده
با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندی، توجه به شاخصهای سلامت روان در آنان بسیار مهم می-باشد. احساس تنهایی و افسردگی از جمله این شاخصها هستند که بدلیل تاثیر متقابل بر یکدیگر از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی درمان وجودی بر افسردگی و احساس تنهایی سالمندان بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش-آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه سالمندان حاضر در مراکز شبانه روزی تحت پوشش بهزیستی مشهد که تعدادشان 980 نفر است، می¬باشند. نمونه آماری این پژوهش تعداد 40 نفر از سالمندان حاضر در مرکز خانه سلامتی شهر مشهد بودند که به صورت هدفمند انتخاب و به روش تصادفی ساده 20 نفر از آنها در گروه کنترل و 20 نفر دیگر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه احساس تنهایی راسلو و همکاران بود. برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از تحلیل کوواریانس و به وسیله نرم افزار آماری spss استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که درمان وجودی تاثیر معنی داری بر افسردگی و احساس تنهایی سالمندان دارد. به عبارت دیگر، مداخله درمان وجودی باعث بهبود افسردگی و احساس تنهایی سالمندان شده است.