تاثیر داستانهای فلسفی بر هنر پرسشگری دانش آموزان دختر دوره ی ابتدایی شهر مشهد در سال تحصیلی 1402-1403

چکيده
این پژوهش به بررسی تأثیر داستان‌های فلسفی بر ارتقای هنر پرسشگری دانش‌آموزان دختر دوره‌ی ابتدایی شهر مشهد پرداخته است. در این راستا، از روش تحقیق شبه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش‌آموزان دختر دوره ابتدایی شهر مشهد بوده که با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس، انتخاب شدند. نمونه تحقیق شامل 32 نفر از دانش‌آموزان بود که به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 16 نفر) قرار گرفتند. در ادامه گروه آزمایش طی10 جلسه‌ی ٤٥ دقیقه‌ای تحت آموزش داستان های فلسفی از کتاب ده جلدی «داستانهای فکری برای کودکان ایرانی» نوشته‌ی رضا علی نوروزی و منیره عابدی برای ایجاد مهارت تفکر فلسفی و ارتقای هنر پرسشگری قرار گرفتند. ابزار سنجش در این پژوهش، پرسشنامه سنجش روحیه پرسشگری مسروری و اکبری بوده است. این پرسشنامه با هدف ارزیابی مهارت‌های پرسشگری دانش‌آموزان طراحی شده و مشتمل بر 6 زیرمقیاس و 38 گویه می‌باشدکه به صورت مقیاس لیکرت پنج‌گزینه‌ای (از کاملاً مخالف تا کاملاً موافق) تنظیم شده است. جهت بررسی روایی پرسشنامه مذکور، از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و روش‌های آماری متناسب تحلیل شدند. برای ارزیابی تأثیر آموزش داستان‌های فلسفی بر هنر پرسشگری دانش‌آموزان، از آزمون t مستقل برای مقایسه میانگین نمرات گروه‌های آزمایش و کنترل در پیش‌آزمون و پس‌آزمون بهره گرفته شد. همچنین، برای بررسی جزئی‌تر و دقیق‌تر داده‌ها و شناسایی تفاوت‌ها، تحلیل واریانس (ANOVA) نیز به کار رفت. نتایج نشان می دهد که میانگین نمرات روحیه پرسشگری گروه آزمایش در پس آزمون به طور معناداري بیشتر از گروه کنترل است. بنابراین، نتیجه می¬گیریم که آموزش داستانهای فلسفی بر هنر پرسشگری دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد.