دانشجو:
زهره رحمانی بایگی
استاد راهنما:
دکتر امین بابادی
زمستان 1403
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تحلیل پیامدهای پندهای معلمان ابتدایی از منظر میزان بهرهوری و اثربخشی بر رفتار دانشآموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه دو مشهد مقدس انجام گرفت. این تحقیق از نوع کاربردی و با رویکرد پدیدارشناسی طراحی شده است. روش پدیدارشناسی بهعنوان یک روش کیفی، به پژوهشگر این امکان را میدهد که بهطور عینی و بدون قضاوت ارزشی به شناسایی و تحلیل پدیدهها از دیدگاه افراد زیسته بپردازد. جامعهآماری این تحقیق شامل کلیه معلمان دوره دوم ابتدایی مدارس دولتی ناحیه دو مشهد مقدس در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ و خبرگان در حوزه علوم تربیتی بود. از طریق روش نمونهگیری هدفمند و گلولهبرفی، ۲۸ معلم بهعنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از دو روش مطالعات کتابخانهای و مصاحبههای نیمهساختاریافته استفاده شد. مصاحبهها بهصورت حضوری و مجازی برگزار گردید و دادههای جمعآوریشده مورد تجزیهوتحلیل کیفی با استفاده از روش کلایزی قرار گرفت. نتایج نشان داد که پندهای اخلاقی و اجتماعی بیشترین تأثیر را بر رفتار دانشآموزان داشتهاند. همچنین، روشهای انتقال پندها مانند داستانگویی، نمایش و بازیهای آموزشی، و تجربههای شخصی معلم تأثیر زیادی در بهبود رفتار دانشآموزان داشته است. از دیگر یافتهها، استفاده از استراتژیهای تدریجی و مداوم در ارائه پندها و تداوم آنها در موقعیتهای مختلف، موجب اثربخشی بیشتر پندها بر رفتار دانشآموزان گردید. در واکنش دانشآموزان به پندها، پذیرش و تغییرات مثبت بیشترین فراوانی را داشت. عوامل مؤثر بر تأثیرگذاری پندها شامل شیوه بیان و تعامل معلم و حمایت خانوادهها بودند. در مقابل، عواملی مانند مشکلات خانوادگی و بیتفاوتی دانشآموزان، مانع از تأثیرگذاری مطلوب پندها بر رفتار آنان میشد. از جمله راهکارهایی که برای افزایش بهرهوری پندها ارائه شد، تلفیق پندها با روشهای جدید آموزشی و ایجاد ارتباط عاطفی با دانشآموزان بود. در نتیجه، یافتهها نشان میدهد که پندهای معلمان ابتدایی میتواند نقش مهمی در شکلدهی به رفتارهای تحصیلی، اخلاقی و اجتماعی دانشآموزان داشته باشد و بهمنظور افزایش اثربخشی این پندها، استفاده از روشهای نوین آموزشی، بهبود ارتباطات معلم و دانشآموز و حمایت خانوادهها امری ضروری است.
دانشجو:
زهره رحمانی بایگی
استاد راهنما:
دکتر امین بابادی
زمستان 1403