بررسی تاثیر کرامت معنوی انسانی بر تاب‌اوری و تعامل اجتماعی با فرزند در زنان سرپرست خانوار زندانیان شهر مشهد

چکیده
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر کرامت معنوی انسانی بر تاب‌اوری و تعامل اجتماعی با فرزند در زنان سرپرست خانوار زندانیان شهر مشهد بود. هدف پژوهش کاربردی و به لحاظ روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار که همسرانشان در شهر مشهد در سال 1403 زندانی بودند که طبق برآورد‌ها تعداد 230 نفر و براساس فرمول نمونه گیری کوکران حجم نمونه برابر 140 نفر برآوردکه به صورت روش نمونه هدفمند و قرعه کشی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه کرامت معنوی انسانی دنیسون (2000)، پرسشنامه تاب‌اوری کونور و دیویدسون (2003)، پرسشنامه استاندارد تعامل اجتماعی بردی و کرونین جونیور (2001) بود. روش تجزیه و تحلیل داده‏ها در امار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار)، در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره و جهت تحلیل داده‏ها از نرم‏افزار آماری SPSS نسخه 26 استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که کرامت معنوی انسانی بر تاب‌اوری با فرزند در زنان سرپرست خانوار زندانیان شهر مشهد تاثیر دارد و هم چنین کرامت معنوی انسانی بر تعامل اجتماعی با فرزند در زنان سرپرست خانوار زندانیان شهر مشهد اثرگذار بود. پس نتیجه گیری می‌شود کرامت معنوی انسانی می‌تواند تاب‌اوری و تعامل اجتماعی با فرزند را در زنان سرپرست خانوار زندانیان افزایش دهد.