بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با خودمراقبتی و خودکارامدی مددکاران اجتماعی شاغل در مراکز ماده 16 شهرستان مشهد

چکیده
تحقیق حاضر به بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با خودکارآمدی و خودمراقبتی مددکاران اجتماعی شاغل در مراکز ماده 16 شهرستان مشهد در سال 1403 می‌پردازد. جامعه آماری این تحقیق کلیه مددکاران اجتماعی که در مراکز مرتبط با ماده 16 شهرستان مشهد فعالیت می‌کنند می‌باشد و نمونه‌گیری به شکل تمام شماری افرادی است که در این مراکز مشغول به کار هستند که حجم نمونه 97 نفر بوده است. جمع‌آوری اطلاعات به شکل پرسشنامه بوده و برای سنجش شاخص‌های تحقیق از پرسشنامه‌های استاندارد استفاده شده است و برای بررسی پایایی ضریب آلفای کرانباخ مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج آزمون فرضیات نشان می‌دهد که خودکارآمدی و خود مراقبتی با سرمایه اجتماعی و سن رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین خودکارآمدی با سرمایه فرهنگی و مدیریت بدن رابطه مثبت و معناداری دارد اما خود مراقبتی با سرمایه فرهنگی و مدیریت بدن رابطه معنادار نداشته است. بین سرمایه اقتصادی با خودکارآمدی و خودمراقبتی نیز رابطه معنی داری وجود نداشته است. نتیجه‌گیری بیان می‌کند که سرمایه اجتماعی باعث افزایش همکاری و مشارکت‌های اجتماعی می‌گردد و با تقویت باورهای مشترک باعث تقویت باورهای مربوط به خودکارآمدی و خودمراقبتی می‌شود و همچنین سرمایه فرهنگی با افزایش دانش و اطلاعات متنوع باعث بهبود خودکارآمدی شده و مدیریت بدن نیز با تقویت نگرش مثبت از تصویر بدنی به تقویت خودکارآمدی کمک می‌کند. پیشنهادات تحقیق شامل افزایش همکاری و مشارکت مددکاران در سازمان، بهبود خدمات درمانی، گسترش خدمات رفاهی و تفریحی و افزایش خدمات و برنامه‌های مشاوره‌ای و پزشکی به مددکاران اجتماعی می‌باشد.