اثربخشی آموزش فنون ذهن‌آگاهی بر کیفیت زندگی با نقش واسطه‌ای شادکامی زنان و دختران آسیب‌دیده اجتماعی (موردمطالعه: مرکز بازپروری دختران و زنان طوس در شهر مشهد)

چکیده
پژوهش پیش رو باهدف آموزش تکنیک‌های ذهن‌آگاهی در جهت افزایش شادکامی و همچنین افزایش کیفیت زندگی زنان و دختران آسیب‌دیده اجتماعی که در مرکز بازپروری طوس نگهداری می‌شوند انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نگهداری شده در مرکز بازپروری زنان و دختران آسیب‌دیده اجتماعی طوس در شهر مشهد بود. در ابتدا 40 نفر آزمودنی به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل، هر کدام 20 نفر جایگزین شدند. سپس از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شد و گروه آزمایش به مدت 8 جلسه در جلسات ذهن‌آگاهی شرکت کردند و پس از اتمام دوره از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، و پرسش‌نامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. روش پژوهش، کمی و از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از کوواریانس تک متغیره استفاده شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده مشخص شد آموزش مهارت‌های ذهن‌آگاهی به طور مستقیم کیفیت زندگی را افزایش می‌دهد و شادکامی نقش واسطه‌ای در رابطه بین این دو متغیر بازی نمی‌کند و همچنین آموزش تکنیک‌های ذهن‌آگاهی منجر به افزایش احساس لذت از زندگی و شادکامی و ارتقا کیفیت زندگی زنان و دختران آسیب‌دیده اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد.

واژه‌های کلیدی: تکنیک‌های ذهن‌آگاهی، کیفیت زندگی، شادکامی، زنان و دختران آسیب‌دیده اجتماعی.

دانشجو:
سمانه پرویزیان

استاد راهنما:
دکتر پریسا پرن

استاد مشاور:
دکتر حسین بهروان