اثر بخشی مشاوره گروهی تحلیل ارتباط متقابل بر تغییرخودپنداره مثبت نوجوانان دختر مرکز توانبخشی جسمی- حرکتی پرتو بجنورد

چکیده
این پژوهش با هدف اثر بخشي مشاوره گروهی تحليل ارتباط متقابل بر تغييرخودپندارة مثبت نوجوانان دختر مرکز توانبخشی جسمی- حرکتی پرتو بجنورد انجام شده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی بوده، و از نظر روش انجام پژوهش یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون می باشد ﮐـﻪ ﺑـﻪ روش ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﺑﻪ اﺟﺮا درآمده است. جامعه آماری آن را کلیه دختران ساکن خوابگاه شبانه روزی مرکز توانبشخی جسمی- حرکتی پرتو شهر بجنورد در سال 1403 به تعداد 54 نفر، تشکیل داده اند. نمونه مورد نظر شامل 30 نفر از این افراد که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، به روش نمونه گیری هدفمند (افرادی که از خودپنداره پایینی برخورد بودند) انتخاب و در ادامه نفرات انتخابی به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفته¬اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودپنداره کارل راجرز (1957-1938) و پروتکل اجراي مشاوره گروهی تحليل ارتباط متقابل است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره بوسیله نرم افزار آماری SPSS25 استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد مشاوره گروهی تحلیل ارتباط متقابل بر تغییرخودپنداره مثبت نوجوانان دختر مرکز توانبخشی جسمی- حرکتی پرتو بجنورد موثر است (P<0. 01). به عبارت دیگر مشاوره گروهی تحلیل ارتباط متقابل به طور معناداری موجب تغییر در خود پنداره مثبت در گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون، در مقایسه با گروه کنترل‌شده است. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش صحیح و دقیق رویکرد تحلیل ارتباط متقابل به صورت گروهی برای آن دسته از افرادی که از خودپنداره پایینی برخوردارند، می تواند تأثیر مثبت و پررنگی جهت افزایش خودپنداره آنان گردد.