بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر تحمل پریشانی بیماران مبتلا به اختلال مصرف مواد

چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر افزایش تحمل پریشانی بیماران مبتلا به اختلال مصرف مواد صورت گرفت. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری شامل کلیة بیماران سوء مصرف کننده مواد مراجعه کننده به مراکز درمان سوء مصرف در درگز در سال 1403 به تعداد 1789 نفر بود. حجم نمونه به تعداد 60 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و سپس در دو گروه 30 نفره که هر گروه (30 نفر گواه) و (30 نفر آزمایش) می‌باشند به صورت تصادفی گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) استفاده شد. پروتکل درمان فراشناختی ولز و پاپاجورچیا و ولز (2004) در طول دو ماه به مدت 8 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس و نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 صورت گرفت. نتایج نشان داد که درمان فراشناختی بر افزایش تحمل پریشانی گروه آزمایش مؤثر بوده و نمره‌های گروه آزمایش در مرحلۀ پس‌ آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرده است (05/0>P). با توجه به این نتایج می توان گفت که درمان فراشناختی بر افزایش تحمل پریشانی افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد اثربخش می باشد.