بررسی اثر بخشی مداخلات مددکاری اجتماعی با رویکرد معنا درمانی بر کاهش اضطراب مادران کودکان دیابتی بیمارستان امام رضا مشهد

چکیده

مادران کودکان دیابتی یکی از اقشاری به شمار می¬روند که به خاطر مشکلات فرزندانشان در معرض آسیب ومشکلات فراوانی قرار دارند. علاوه بر آن خانواده¬های این کودکان زمانی که با چالش¬های بیماری کودکان خود مواجه می¬شوند فشارهای زیادی را متحمل می¬شوند که این فشارها دارای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و روانی می‌شود. لذا مادران این گروه از کودکان اغلب با اضطراب زیادی دست و پنجه نرم می¬کنند و پژوهش حاضر نیز با درک این مهم باهدف بررسی اثر بخشی مداخلات مددکاری اجتماعی با رویکرد معنادرمانی بر کاهش اضطراب مادران کودکان دیابتی بیمارستان امام رضا مشهد به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمامی مادران کودکان دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا مشهد که از سال 1400 در واحد مددکاری دارای پرونده بودند وحدودا 80 نفر بودند که از میان این اشخاص 40 نفر با بهره¬گیری از فرمول G-POWER به صورت تصادفی (اعداد تصادفی آنلاین) و بر اساس ملاک¬های ورود انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 20 نفره تقسیم شدند. داده¬های پژوهش با استفاده از پرسشنامه پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر گردآوری گردید. نتایج نشان داد مداخلات مددکاری اجتماعی با رویکرد معنادرمانی به‌طور معنی‌داری موجب کاهش اضطراب در هردو بعد اضطراب پنهان و آشکار در گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون، در مقایسه با گروه کنترل‌شده است. بر اساس نتایج حاصله می¬توان اذعان داشت که مداخلات مددکاری اجتماعی با رویکرد معنادرمانی می¬تواند به شکل گسترده مورد استفاده روان¬شناسان و مشاورین حوزه¬ی مراقبین و خانواده¬های کودکان مبتلا به بیماری¬های خاص قرار گیرد.
کلید واژگان: مداخلات مددکاری اجتماعی، رویکرد معنادرمانی، اضطراب، کودکان دیابتی، مادران.