بررسی تأثیر آموزش زبان اشاره بر مشکلات یادگیری و مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و تحصیلی کودکان کم‌شنوا در مقطع دبستان: مطالعه‌ای در شهر مشهد، مدرسه سوم شعبان

چکیده
کودکان کم‌شنوا در معرض مشکلات فراوانی در فرآیند یادگیری و ارتباطات اجتماعی قرار دارند. این مشکلات معمولاً در عرصه‌های مختلفی مانند خواندن، نوشتن، درک مطالب و مهارت‌های ارتباطی بروز می‌کنند. یکی از ابزارهایی که می‌تواند به رفع این چالش‌ها کمک کند، زبان اشاره است. این پژوهش به بررسی تأثیر آموزش زبان اشاره بر کاهش مشکلات یادگیری کودکان کم‌شنوا در مدرسه سوم شعبان مشهد پرداخته است. کودکان کم‌شنوا غالباً در فرآیند یادگیری و ارتباطات اجتماعی با چالش‌هایی روبرو هستند که زبان اشاره می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر در بهبود ارتباطات و تسهیل یادگیری آنها عمل کند. در این تحقیق آزمایشی که با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری انجام شده، 40 کودک کم‌شنوا به صورت نمونه گیری در دسترس از این مدرسه انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش زبان اشاره قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل بدون مداخله باقی ماند. داده‌ها از طریق پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای جمع‌آوری شد که روایی و پایایی آن با استفاده از نظرات متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ تأیید گردید. برای تحلیل استباطی داده ها از آزمون t مستقل و نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش زبان اشاره به طور معناداری مشکلات یادگیری را کاهش داده و مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و تحصیلی کودکان گروه آزمایش بهبود یافته است. این تحقیق بر اهمیت آموزش زبان اشاره در توسعه همه‌جانبه کودکان کم‌شنوا و نقش آن در ارتقاء آگاهی جامعه و سیاست‌گذاری‌های آموزشی تأکید دارد.
واژه های کلیدی: زبان اشاره، کودکان کم شنوا، مهارت‌های ارتباطی، اجتماعی و تحصیلی، مشکلات یادگیری