بررسی تاثیر مداخله مددکاری اجتماعی با رویکرد روایت درمانی بر سازگاری فردی و اجتماعی مردان دچار اعتیاد

چکيده
هدف این پژوهش بررسی تاثیر مداخلات مددکاری اجتماعی با رویکرد روایت درمانی بر سازگاری فردی_ اجتماعی مردان دچار اعتیاد می‌باشد. طرح پژوهش پیش رو آزمایش کلاسیک و با طرح پیشآزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش پیش رو مردان دچار اعتیاد کمپ لاجوردی واقع در زندان چناران می‌باشد که از دی ماه سال 1402 الی شهریور 1403 به روش در دسترس و تصادفی تعداد 60 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب که به صورت تصادفی 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه سازگاری فردی_ اجتماعی کلارک و همکاران (1953) تغییر شکل یافته طیف لیکرت با پیش تست استفاده شد. جهت اعتیاریابی ۱۵ پرسشنامه و محاسبه اعتبار عاملی و آلفای کرونباخ استفاده شد. پرسشنامه نهایی دارای ۵۳ سوال با ۱۲ مولفه می باشد. پس از جایگزینی آزمودنی ها و اخذ پیش آزمون گروه‌های آزمایش و کنترل، مددکاری اجتماعی با رویکرد روایت درمانی طی هشت جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد، اما گروه کنترل درمانی دریافت نکرد. نتایج آماری با استفاده از آزمون تحليل کواریانس نشان داد که سازگاری فردی و سازگاری اجتماعی معنادار هستند و مقايسه پس آزمون در برابر پیش آزمون برای مؤلفه‌های اتکا به نفس، درک ارزش خویشتن، بعد آزادی شخصی، احساس وابستگی، تمایلات واپس زده، نشانگان عصبی در بعد فردی و مولفه های قالب های اجتماعی، مهارتهای اجتماعی، علایق اجتماعی، روابط خانوادگی، روابط کمپ، روابط اجتماعی در بعد اجتماعی معنادار و مقایسه پیگیری در برابر پیش آزمون، برای متغیرها معنادار می باشد. نتایج نشان داد مداخله مددکاری اجتماعی با رویکرد روایت درمانی بر افزایش سازگاری فردی و اجتماعی مردان دچار اعتیاد تأثیر مثبت و معنادار دارد.