رابطه نگرش به برنامه درسی بر احساس تعلق به مدرسه و انگیزش دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی منطقه تبادکان مشهد در سال تحصیلی 1403-1402

چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نگرش به برنامه درسی بر احساس تعلق به مدرسه و انگیزش دانش‌آموزان دوره‌ی دوم ابتدایی منطقه تبادکان مشهد سال تحصیلی 1403-1402 انجام گرفت که از لحاظ هدف جزء پژوهش‌های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دوره دوم مقطع ابتدایی شهر مشهد (منطقه تبادکان) در سال تحصیلی 1402-1403 به تعداد ۴۵۰۰ نفر بود. بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس ساده ۳۵۱ نفر از افراد جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های انگیزش تحصیلی هارتر (1981)، احساس تعلق به مدرسه براون و ایوانز (2002) وپرسشنامه اقتباس شده از پرسشنامه نگرش به برنامه درسی کشاورززاده و فرهمینی فراهانی (1395) استفاده شد. داده‌ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از مدل رگرسيوني خطي ساده و آزمون همبستگي پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد که نگرش به برنامه درسی بر احساس تعلق به مدرسه و انگیزش دانش‌آموزان رابطه دارد.