دانشجو: فاطمه رضاپور یاقول
استاد راهنما:
دکتر امیر محمدیان خراسانی
تابستان 1403
چکيده
در دنیای امروز، عشقورزی به عنوان یکی از اساسیترین و پیچیدهترین جنبههای زندگی انسانی، به طور خاص در چارچوب روابط زناشویی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. با توجه به تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی در جوامع مختلف، عشقورزی میتواند به صورتهای گوناگونی تجربه و تعبیر شود. شهر مشهد با پیشینه فرهنگی و مذهبی غنی، نمونهای از جامعهای است که تحلیل و بررسی تجربههای عشقورزی زنان متأهل آن میتواند به درک عمیقتری از این پدیده کمک کند. این پژوهش تلاش دارد تا با استفاده از روش پدیدارشناسی، تجربههای عشقورزی زنان متأهل در مشهد را بررسی و تحلیل نماید. سوال اصلی این پژوهش این است که زنان متأهل مشهدی چگونه عشقورزی را تجربه و معنا میکنند و این تجربهها چه تأثیری بر زندگی روزمره و روابط خانوادگی آنها دارد؟ همچنین بررسی میشود که چه عوامل فرهنگی، اجتماعی و فردی بر تجربههای عشقورزی این زنان تأثیرگذار هستند. این تحقیق با استفاده از روش کیفی پدیدارشناسی باتنر کیسیر (۲۰۱۰) انجام شد. در این روش، نمونهگیری هدفمند به کار گرفته شد و ۱۰ نفر از زنان متأهل شهر مشهد به عنوان شرکتکنندگان انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها، مصاحبههای نیمهساختاریافته انجام شد تا تجربهها و نگرشهای عمیقتری از عشقورزی به دست آید. دادههای جمعآوری شده به دقت کدگذاری و تحلیل شدند تا تمها و مفاهیم مشترک بین شرکتکنندگان شناسایی و تفسیر شوند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که عشقورزی در زندگی زنان متأهل مشهدی نقش مهمی ایفا میکند و تجربههای عشقورزی آنها تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. این عوامل شامل موارد زیر میشوند« عوامل فرهنگی: هنجارها و ارزشهای فرهنگی جامعه مشهد بر نحوه عشقورزی زنان تاثیرگذار است. عوامل اجتماعی: روابط اجتماعی و فشارهای اجتماعی نقش موثری در تجربههای عشقورزی زنان دارند. عوامل فردی: ویژگیهای شخصیتی و تجربههای زندگی فردی زنان بر نحوه عشقورزی آنها تاثیر دارد. عوامل خانوادگی: روابط خانوادگی و کیفیت ارتباط با همسر از عوامل مهمی است که عشقورزی زنان را تحت تاثیر قرار میدهد». این پژوهش نشان میدهد که عشقورزی تجربهای چندبعدی است که تحت تاثیر مجموعهای از عوامل مختلف قرار دارد و اهمیت شناخت جامعتر و عمیقتر از این تجربهها را برجسته میکند.
واژههاي كليدي: پدیدارشناسی، عشقورزی، زنان متأهل، مشهد، تجربههای زیسته.
دانشجو: فاطمه رضاپور یاقول
استاد راهنما:
دکتر امیر محمدیان خراسانی
تابستان 1403